اليتيمة

اممم انت صاحى بدرى ليه
عزت بهدوءانا منمتش اصلا كنت عامل ابص فى واشك بفكر هو فعلا انتى موجوده ولا حلم
هند بستغراب ليه يعنى
عزت بحب انا مشفتش اجمل منك ولا احلى منك انتى احلى حاجه في كل حاجه يا هند
هند انا كدا ممكن اتعود على الدلع
عزت اتعودى الدلع اصلا معمول علشانك
ام عند عمار اخذ يخبط على شقه خالته پغضب
فتحت له نجمه الباب وهى تمسح عينيها خير عاوز اى على الصبح
يا مختار يا عم مختار يا ابو نجمه انت فين
نجمه پغضب واطى صوتك يا بتاع انت الناس نايمه
لا انا صحيت يا نجمه عاوز اى يا زفت انت
عمار وهو يجلس على الكرسي ويضع رجل على اخره انا جاى اخطب نجمه يا عمى

مختار پغضب لا انت شكلك عبيط صح جاي الساعه سبعه الصبح عشان تخطب لا و داخل كانك جاى تقبض عليا
عمار برجاءيا عمى مش انا ابن صاحبك و كمان ابن اخت مراتك وابنك جوزنى بنتك بقا ده انا طيب واهبل
مختار پغضب اطلع برا يا بتاع انت و بليل تجيب امك عشان تخطب البومه دى انا طالع انام مش عاوز اسمع صوتك فاهم
حرك عمار راسه بفرحه حاضر يا عمى انت تامر يا قمر
قال كدا وخرج من البيت ام نجمه نظرات له پصدمه وقالتمچنون بس بحبك
بعد مرور خمس سنين كان يدخل عزت القصر يسمع صوت صړاخ هند وهى تجرى وراء ذلك الصغير فهد
هند پغضبالله يخربيت الجواز على اللى عاوز يتجوز
عزت بسخريةليه بس يا روحى
هند پغضب طلقنى يا عزت انا عاوزه اطلق
تانى يا هند تانى
تمت